ដោយ ៖ សឿម ឡុងហេង
ជនរងគ្រោះពីរនាក់ម្តាយ និងកូនដែលត្រូវជនដៃដល់ឈ្មោះ សុខ សាន ប្រើដែកខ្ទាស់តូប ៦លី វាយឱ្យរបួសជាទម្ងន់ នៅ ផ្សារលើធំថ្មី ខេត្តសៀមរាប ត្រូវបានតុលាការកោះហៅឱ្យ ទៅជួបដោយកំណត់ថ្ងៃទី ១៥ ខែកក្កដា ឆ្នាំ២០១៤ឱ្យចូលខ្លួន មកកាន់តុលាការម្តងទៀត ។
តាមការអះអាងរបស់ជន រងគ្រោះឈ្មោះ កែវ សុខណា បានបញ្ជាក់ឱ្យដឹងថាតុលាការ មិនទាន់ចេញលិខិតកោះឱ្យអ្នក ស្រីនិងមេធាវីចូលខ្លួននៅឡើយ ទេ ដោយបញ្ជាក់ប្រាប់ថា គ្រាន់តែឱ្យចូលខ្លួននៅថ្ងៃទី ១៥ ខែកក្កដា ឆ្នាំ២០១៤ ដោយពុំ ឃើញជនល្មើសចូលខ្លួនទៅបំភ្លឺ ឡើយ ។
តាមការអះអាងពីជនរង គ្រោះឈ្មោះ ចាន់ សុខណា បានបញ្ជាក់ថា ក្រោយពេល ចេញពីតុលាការត្រូវបានមន្ត្រី កងរាជអាវុធហត្ថម្នាក់ដែល យាមនៅទីនោះបញ្ជាក់ប្រាប់ គាត់ថា គឺជាការកាត់ក្តីកំបាំង មុខមិនមែនបើកសវនាការ ដោយមានជនល្មើសបង្ករបួស ស្នាមចូលរួមឡើយ ។ ចំណែក មេធាវីលោកស្រីក៏ពុំបានតវ៉ា នៅមុខតុលាការដែរ នៅពេល ចេញមកក្រៅទើប បញ្ជាក់ថា ជាចំណាត់ការដែលមិនត្រឹម ត្រូវទៅវិញ ។
ពិតណាស់ថា ដោយសារមានការរិះគន់ពីចំណាត់ការ របស់តុលាការត្រូវបានប្រមុខ រាជរដ្ឋាភិបាលសម្រេចបង្កើត ច្បាប់ស្តីពីលក្ខន្តិកៈ ចៅក្រម និងព្រះរាជអាជ្ញាដាក់ជូនរដ្ឋ សភា និងព្រឹទ្ធសភា ដើម្បីអនុម័តរួចរាល់អស់ហើយ ។
សួរថា តើការសម្រេចក្តី កំបាំងមុខរបស់ចៅក្រមខេត្ត សៀមរាបលើសំណុំរឿងព្រហ្ម ទណ្ឌបែបហ្នឹងតើអាចចាត់ទុក បានថាជាចំណាត់ការបំពាន ទៅលើច្បាប់ស្តីពីលក្ខន្តិកៈចៅ ក្រម និងព្រះរាជអាជ្ញាដែរឬ ទេ ..? ។ ព្រោះជនល្មើសត្រូវ បានចៅក្រមសម្រេចដោះលែង ដោយសម្អាងទៅលើការចូល បំភ្លឺតាមការកោះអញ្ជើញ ។
ប្រជាពលរដ្ឋដែលឃើញ ហេតុការបង្ករបួសស្នាមនៅ ផ្សារលើធំថ្មីវេលាម៉ោងព្រឹក ដែលមានអាជីវករលក់ដូរកក កុញបានរិះគន់ចំណាត់ការរបស់ តុលាការខេត្តសៀមរាបថា លើកលែងតែមានការឃុបឃិត ពុករលួយពីជនដៃដល់ទើបអាច ឱ្យតុលាការសម្រេចកាត់ក្តី កំបាំងមុខយ៉ាងដូច្នេះ ព្រោះបើ ផ្អែកលើស្ថានការបង្ករបួស ស្នាមនៅ និងមុខមហាជន គឺ ដើម្បីសម្រេចដោះលែងជន ល្មើសឱ្យនៅក្រៅឃុំដោយ លើកយកហេតុផលរង់ចាំការ ចុះស៊ើបអង្កេតពីចៅក្រមស៊ើប សួរគឺបង្ហាញពីភាពមិនស្មោះ ត្រង់រួចស្រេចទៅហើយ ។ ព្រោះករណីបង្ករបួសស្នាមគឺ បានប្រព្រឹត្តនៅនឹងមុខមហាជន ក្នុងផ្សារ គឺមានន័យច្បាស់ ណាស់ថា ជាបង្កបទល្មើស ជាក់ស្តែងដោយមិនចាំបាច់ប្រើ ពេលរហូតមួយឆ្នាំដើម្បីស៊ើប អង្កេតនោះឡើយ ។
ម្យ៉ាងវិញទៀត លិខិតបញ្ជាក់ពីពេទ្យលើរបួសស្នាម អ្នកស្រី កែវ សុខណា និងកូន ស្រីឈ្មោះ ចាន់ សុខណា រួម ទាំងការអះអាងរបស់សាក្សី ក្នុងផ្សារផងនោះគឺពីតជាគ្រប់ គ្រាន់ក្នុងការសម្រេចឱ្យឃុំខ្លួនពី ចៅក្រមរួចស្រេចទៅហើយ តើមានហេតុផលអ្វីដែលអាច សម្រេចឱ្យជនដៃដល់ត្រូវនៅ ក្រៅឃុំដោយរង់ចាំការស៊ើប អង្កេតទៅវិញនោះ ។ ដោយ ឡែកការបង្ករបួសស្នាមដោយ ចេតនា គឺជាបទល្មើសព្រហ្ម ទណ្ឌបើទោះបីជាជនរងគ្រោះ ត្រូវទទួលសំណងរដ្ឋប្បវេណី យ៉ាងណាក៏ដោយក៏ប៉ុន្តែជន ល្មើសនៅជាប់បណ្តឹងអាជ្ញា មួយទៀតដែលត្រូវផ្តន្ទាទោស ឱ្យជាប់ឃុំឃាំងតាមមាត្រា ច្បាប់ ទើបការសម្រេច ក្តីនោះ មានភាពយុត្តិធម៌ពិតប្រាកដ ។
ពុំនោះទេ ច្បាប់គឺមានចែង តែក្នុងក្រដាសផ្ទុយស្រឡះពី ការអនុវត្តដែលមជ្ឈដ្ឋានទូទៅ ចាត់ទុកថាគឺជាច្បាប់អន្តរកាប់ អន្តរធានដែលមិនអាចឃុំគ្រង អ្នកមានលុយនិងអ្នកមានអំណាចឱ្យស្ថិតនៅក្នុងសំណាញ់ ច្បាប់ បាននោះឡើយ ។
